Stilo şöyle bir soru sormuş :
mahmut abi sana bir sorum var. herhangi kötü bir durumda olduğumuzun sorumlusu sadece biziz diyorsun ya, ben red pill’den sonra çok fazla anneme ve babama suç yükler oldum. evet çoğu şey benim sorumluluğum ama anne ve babaya düşen çocuğu doğru tarafa yönlendirmek olduğunu düşünüyorum. bu imkanı ve gücü kendilerinde görmeme rağmen misal çeşitli
doğru alışkanlıklar erken saatte kalkma, sigara içmeme, diş fırçalama gibi. genelde ebeveynler çocuklarını kıyaslarlar ve bunun ben tam tersini yapmaya ve ikisinden de nefret etmeye başladım. hakikaten bütün sorumluluk bizde mi? çünkü bir çıkmaza girdim. ben biraz geç mi akıl mertebesinde yükselme yaşadım yoksa doğru yönlendirilmediğimden ötürü mü?eskiden sevmediğim ama red pill’den sonra tam bir alfa olduğunu anladığım eniştem ile babamı kıyasladım ve durum tam tersine döndü. sanırım depresyon aşamasından daha çıkamadım. senin yorumun nedir?
herhangi kötü bir durumda olduğumuzun sorumlusu sadece biziz diyorsun ya, ben red pill’den sonra çok fazla anneme ve babama suç yükler oldum.
Sorumlusu biziz derken demeye çalıştığım şu : içinde bulunduğun durumun suçlusu sen olmayabilirsin ama ondan çıkma sorumluluğu sende. Bir erkek olduğun için, senin düşmüş olman, zor durumda olman, bunalımda olman, vs … toplumun umrunda değil. Benim düşmemin ya da başka bir erkeğin düşmesinin toplumun umrunda olmadığı gibi.
Kırmızı hap romantik bir akım değil. İçinde bulunduğun dünyayı veri kabul edip burada nasıl yukarı çıkarım diye bir yol planı yapma akımı. Çoğu insan tam tersi gücünün yetmeyeceği şeyleri değiştirmeye zihin enerjisi harcar. Bu da çoğu durumda aslında kendini değiştirmek zor geldiği içindir. Kırmızı hap bu açıdan zor ama daha etkili yoldur.
Örneğin askerlik yazısında ben askerliğin zorunlu olmasını veri alırken biri gelip “askerlik zorunlu olmamalı neden bunu tartışmıyoruz?” diyebiliyor. Bu adam “askerlik zorunlu iken nasıl en iyi planı yaparım” diye düşünmek yerine “ama zorunlu askerlik kaldırılsın” diyerek bireysel plan yapmamaya kılıf uydurabiliyor.
Kısacası, ailen bir veri. İçinde doğduğun ülke ya da şehir de veri. Çoğu insanın ailesi tarafından çeşitli seviyelerde kötü yetiştirildiği, çoğu yerleşkenin doğmak için boktan bir yer olduğu da bir veri.
Senin enerjin ve zamanın sınırlı. Sen bir yandan ailenden nefret ederken bir yandan “durum bu burdan yukarı nasıl çıkarım” diye plan yapamazsın. Birinden birini bırakman lazım. Hayatın boyunca ailenden nefret edebilirsin ama bu seni içinde bulunduğun durumdan çıkarmaz. Tam tersine, enerjini nefrete harcsdığın için bu arada sokaklara bile düşebilirsin. Annen baban göçüp gittikten sonra kimse seni takmaz. Sorumluluk sende derken bunu diyoruz.
Depresyondan çıkmanın bizim bildiğimiz en iyi yolu, dünyanın gerçekte varolmayan ve hiç olmamış masalsı yorumundan kurtulman. Aileni, gerçekte varolmayan bir ütopyayla değil, ortalama Türk ailesi ile kıyaslaman lazım. Herkesin mükemmel ailelere doğmadığı gerçeğini görmen lazım. Reklamlarda izlediğimiz mükemmel ailelelerin gerçekte varolmadığını görmen lazım.
Hayat adil değil. Sadece senden çok daha iyi çöpleri çekmiş ya da sosyal medyada çektikleri çöp çok daha iyiymiş gibi davranan insanlara odaklanma. Çok daha kötü çöpleri çekmiş insanları da görmen lazım (örneğin aile bireyi tarafından tecavüze uğrayan, terk edilen, sakat bırakılan, doğar doğmaz cami avlusuna bırakılan, vs …). Bu durumlardan bile hayatlarının sorumluluğunu alıp çıkan insanları görmen lazım.
Bu dünyanın o ya da bu şekilde ızdırap dolu olduğunu ve adil olmadığını kabul edersen, ütopya ile gerçeği karşılaştırmanın verdiği depresyondan da kurtulursun. Tıpkı kadının ve ilişkilerin gerçek doğasını görünce bunalıma girip kadınlardan nefret eden adamın o doğayı veri kabul edip kafasındaki masalsı, kerevetine çıktığımız ilişkilerin çocukçalığını anlayarak bunalımdan ve öfkeden kurtulacağı gibi.
Yazıyla alakasız veya 500 kelimeyi geçen yorumlar cevaplanmıyorlar. "Yazıyla alakasız ama ..." ya da "en son yazı bu olduğundan buraya yazdım" diye başlamanız kurtarmıyor. Mahmut Abi ile özel görüşme yapmak isterseniz Erkek Adam Sanal Görüşme sayfasından sanal görüşme ayarlayabilirsiniz. Not: Burada soru sırası çok yüksek, Patreon destekçilerini, Patreon'da cevaplamaya öncelik veriyorum.
Teşekkürler peki set açmak dediğiniz şey de aynı anlama gelmiyor mu?
Üstad, bir çok farklı makale var fakat bir konuya pek değinmemişsiniz. Genelde ikili bulusma üzerinden gidilmiş. Peki arkadaşlarımız aracılığı ile arkadaş ortamında tanısılan kızlara karşı nasil davranmaliyiz? O ortamda seksuel ilgi göstermek biraz zor çünkü. Kıza direk yürümek de kötü bir intiba olur diye düşünüyorum. Bu konuda birşeyler yazarsaniz seviniriz.
Kızla muhabbet et, takıl, telefonunu al sonra dışarı ikili çağmak için. Gerisi aynı.
merhaba mahmut abi, üzerimde büyük bir sorumluluk hissediyorum. anneme ileride ben bakacağım. çalışmamış, emeklisi vesairesi yok. şuan da dayım bakıyor zaten. loser’ım ben daha kendime bakamıyorum amk. bu sorumluluğun altında eziliyorum. geleceğim hakkında karamsarım. anneme hatta babama da kızgınım. sorumluluk al demek kolay. bunu fiiliyata geçirmek zor. diğer ailelerle kıyasladığımda o kadar kötü bir ortamda büyümüşüm ki. bir de bu bakma durumu var. annemin de benim de psikolojik sorunlarımız var. haftaya psikoterapi alacağım, acaba faydası olur mu ki?
Ben ahir ömrümde böyle entry nick uyumsuzluğu görmedim.. Güzel kardeşim benim anneannem 7 çocukla 30 yaşında dul kalmış..hepsini tarlalarda çalışa çalışa büyütmüş evlendirmiş.. Sen erkek adamsın bir annene bakmaktan aciz gibi davranıyorsun ..
ben anneme bakmak zorunda değilim kardeşim. annem bana bakmak zorunda(ydı). ben mi dedim beni dünyaya getirin diye? her neyse, yargısız olmanızı rica edeceğim.
Öncelikle ben de yukarıdaki arkadaş gibi düşünüyorum söyleyeyim. Bir tane annene bakacaksın gözünde büyütme. Annene bakmak zorunda değilsin belki ama eğer annen cidden sana iğrenç davranmadı ise annene bakma borcun var. Ne yapacaksın yani seni büyüten anneni, aileni sokağa mı atacaksın? İnsanlığa sığmaz, erkekliğe hiç sığmaz. Gerekiyorsa, varsa kardeşlerinle yükü bölüşüp, bakacaksın maalesef. Ev hanımları için bir sigorta olayı çıktı yeni. Ayrıntısını bilmiyorum. Evde bir iş yapması gerekiyor ama böyle nakış gibi kolay bir şey satıp 3 kuruş kazansa yetiyor sanırım. Ona girmeye bakın. Yaşlı bir insanın en pahalı gideri sağlık. Yoksa diğer şeyler öyle büyük yük değil. Psikoterapiye git.… Read more »
teşekkürler mahmut abi
Arkadaşlar selam. Başlıkla ilgili bir film önerisi yapıcam. Filmi az önce izledim ve direk aklıma bu yazı geldi ve herkesin izlemesini ŞİDDETLE tavsiye ediyorum. Çünkü film dünyasında bu tarz eserler fazlaca yok. Ayrıca başrol alfalar alfası abimiz Tom Hardy. Filmin adı Locke. Kısa bir film ve tüm film arabada geçiyor. Tom abimiz arabayı sürerken hayatın ona getirdiği, suçlusu kendisi olsa da olmasa da başına gelen sorunları çözmeye çalışıyor. Bir karar veriyor ve ne olursa olsun o kararın peşinden gidiyor. Doğru olduğuna inandığı şeyi yapıyor. Tamamen boka batmış olsada mızmızlanmak, insanlardan yardım istemek yerine işleri yoluna koyuyor; hatta mızmızlanan insanlara yardım… Read more »
Abi anne ve babamın yaşı 60a yakın ve köyde yaşıyorlar tarla tapan işleri çok(bi de babam pazarcı) ben kpss çalışmak için bir süredir farklı şehirdeyim hem kız arkadaşım olduğu için geldim ama köyde de burada çalıştığım kadar kpss calisiyordum ve aileme yardımcı oluyordum bazen vicdan azabı çekiyorum sence nasil düşünmem lazım? Bu arada köy dedim ama büyük(çok yakınında ilçe var).
Mahmut abi selam sana yaşadığım bir durumdan bahsetmek istiyorum neden bilmiyorum ama diğer insanlarin kolaylıkla elde ettigi en ufak şeyler için bile sadece benim çalışmam gerekiyormuş gibi geliyor. Sanki herkes bütün yaşıtlarım partiliyor ortamdan ortama akıyor ve hayatı sıkıcı olan tek benim. Herkes çok güzel çok yakışıklı çok yeteneklı iyi ailelerde dogmuş ama ben değilim. Neden böyle hissediyorum düşünüyorum bu normal mi doğru mu yoksa ben mi abartıyorum ?
Normal değil, doğru hiç değil. Muhtemelen herkes gibi çaba göstermeye niyetin yok, milletin çabalamadan aldığı için ben niye çabalayayım diye kendine bahane uyduruyorsun.
Abi çabalamıyorda değilimki hayvan gibi çabalıyorum ne dizi izlerim ne oyun oynarim ama bunları yapan bir başkasının bir cacık yapmadan sahip olduğu herhangi bir şeyi ben hayvan gibi çabalayarak bile elde edemiyorum.
Sahip olunan şey ne?
Genel olarak abi insanların sevgisi saygısı, arkadaş ortamı kilosuz bir vücut, kızlar, ne bileyim seçmeyle alan bir okul topluluğu vardı ilgilendiğim oraya girebilmek için 1 sene çalıştım gene olduramadım falan hani bu saydıklarım için çevremdeki pek çok kişi hiçte çalışmıyor. Bunlara ya sahipler yada çok kolay sahip olabiliyolar. Bense bir türlü olduramıyorum
Sende ruhsal bir arıza var demek ki.
Erkek olmak, yetenekli olmak vs.
Bu kadar soyut düşüncelerden arada gerçek dünyaya da geliyor musun?
Üzgünüm, bir şey anlaşılmıyor, senin de anladığını sanmam. Kasmayı bıraksan daha iyi edersin, aşırı kasıp sırf kasıntıdan bir şey beceremiyor olabilirsin.