Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 3 – Çocuklarla ilk karşılaşma

Önceki bölüm için,  Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 2 – İhanetin ortaya döktüğü korkunç yalan.

Uykusuzluk ve kabuslarla dolu gecelerden uyanıyorum ve kabusun hala devam etmekte olduğunu görüyorum. Hem burada hem de gerçek hayatta, gelecekte Carrie’nin hayatındaki rolüm ve ona nasıl davranacağım konusunda bombardımana uğruyorum. Görünen o ki herkesin bu konuda bir fikri var. Ama gerçek şu ki hem benim için en iyi olanı hem de çocuklar için en iyi olanı aynı anda başarmak imkansız. Bu olanlar bende yeniden tamir edilemeyecek şekilde hasar bıraktı ve çocuklarda da hasar bırakacak.

Fakat beni, Mia’nın canını yakmak için Carrie’ye zarar vermeyi istediğimi söyleyerek suçlayanlar var.  Aslına bakarsanız, kadın düşmanı suçlamaları içeren bazı mesajlar da aldım. Bu mesajlar, eğer kızım değil de oğlum benim çocuğum olmasaydı, oğlumu kabul edeceğimi iddia ediyorlar. Bu tam bir saçmalık.

Birçok insan Carrie’ye gerçeği şimdi söylemememi tavsiye ediyor ki bu birçok açıdan oldukça mantıklı. Ama Carrie’nin babasını bulursak o adamın kim olduğunu söylememizi tavsiye ediyorlar. Carrie’nin hayatı boyunca babası olduğumu düşünmesine izin verebilirim ama dışarıda bir çocuğu olduğunu bilmeyen bir adam var. Bu adam belki de çocuğun hayatında olmak istemeyebilir, bilmiyorum ama eğer olmak istiyorsa bunu Carrie büyürken yapabilmeli. Hem o adam Carrie’yi bilmeli, hem de Carrie o adamı ve ailesini. Belki de dünyanın en iyi insanlarından biri ve harika bir baba olacak.

Herkes Carrie için en iyi olanı yapmak istiyor ama Carrie için en iyisinin ne olduğu konusundaki fikirler oldukça geniş bir yelpazedeler zira kimse bu işin nasıl biteceğini bilmiyor ve geleceği göremiyor.

Yasal nedenlerle ismimi Carrie’nin doğum sertifikasından sildirmek istiyorum ama insanlar beni soğuk ve kalpsiz olmakla suçluyor. Ama Carrie benim kızım değil ve bu bilimsel bir gerçek. Carrie benim hakkımda ne hissederse hissetsin ya da ben Carrie hakkında ne hissedersem hissedeyim, tartışmasız gerçek bu. Duygular hergün değişebilir ve zaten bu nedenle de bilime bel bağlıyoruz. Tanrıdan dilerdim ki bilim yanılmış olsun. Ben Mia’yı iki kere hamile bıraktım sanıyordum ama hayır. Sadece sıranın başındaki elemanmışım. Bilim benim inandığım şeyi aldı ve binlerce parçaya ayırdı. Bundan nefret ediyorum ama bunlar gerçekler ve değiştirmemiz ya da kendi gerçeklerimizi türetmemiz mümkün değil. Tabii eğer masal diyarında yaşamak istemiyorsanız ki ben istemiyorum.

Pazar günü Carrie’yi yeniden gördüğümde, duruşumu koruyamayacağımı biliyorum. Mia yakınlarda iken hiçbir duygu göstermeden, oldukça stoik olabiliyorum. Ama Carrie ile durum bu değil.

Carrie neden ağladığımı merak edecek. Bunun nedenini ona söyleyemeyeceğim zira bu onu daha da kötü hissettirecek. Aynı şekilde Michael de neden ağladığımı merak edecek ama gerçeği ona da söyleyemem. Bu nedenle ortada görünür bir neden yokken ağlayarak, iki çocuğa ebeveyn olmaya ve yetişkin rolü yapmaya çalışacağım.

İnsanlar Carrie’ye nasıl davranacağım konusunda endişeleniyorlar. Gerçek şu ki, bu konuda hiçbir fikrim yok ve onunla karşılaşana kadar da olmayacak. Tek bildiğim, o buluşmaya Carrie’ye yönelik en ufak bir negatif duygu ile gitmeyeceğim ve onun o küçük, güzel varlığına en ufak bir kötülük dilemeyeceğim.

Ama onu görmek beni yıkabilir. Mia’nın beni aldattığı devasa sayıdaki adamı hayal etmeme neden olabilir. Bu beni kaskatı yapabilir. Ama insanlar onunla karşılaştığımda ona karşı acımasız olacağımı düşünüyorlar ki bu deli saçması!

Buraya kendimi rahatlatmak için yazıyorum ve gerçekten altın değerinde tavsiyeler aldım. Ama bazı insanlarda empatinin e’si yok.

***

Yorum: Bu yaşadıkların için çok ama çok üzgünüm. Sana verebileceğim bir tavsiye yok zira bence duruşun zaten mükemmel. Karının seni gerçekten sevdiğini ve yaptığı şeylerin sadece şevhet olduğunu okumayı bekliyordum. Karın şu an ne yapacak bilmiyorum ama mahvolacağı kesin.

Rebecca tam bir yılan. Sevgililerimin arkadaş çevrelerini, Rebecca tipinde kadınlar var mı diye her zaman gözlemlemişimdir. Neyse ki hiçbirinin çevresinde bu, sözde seksi güçlü kadın boku yoktu.

***

Rebecca Mia ile lise arkadaşıydı ve Rebecca’yı benim de arkadaşım sanıyordum. Evliliğimizde beni desteklediğini düşünüyordum ama çok yanılmışım. Rebecca gibiler her zaman herkesin kendileri gibi olmalarını isterler ki kendilerini sabote ettikleri ve bunu da özgürlük diye yutturdukları hayatlar yaşarlar.

Becca düğünümüze de gelmişti ve eğer Mia’nın kızkardeşi olmasa baş nedime olacağından eminim. Ama size yemin ederim ki Becca benim de arkadaşımdı. Mia için birkaç sır tutabileceği aklımdan geçiyordu ama Mia’nın aldatmasını desteklemeyi bırak, buna yardım ve yataklık edebileceği aklıma bile gelmezdi.

Bu muhtemelen yanlış ama Rebecca’ya olan kinim, Mia’ya olan kinimden daha fazla. Mia benim karımdı ve ona nazik davranmak benim görevimdi. Ama Becca ve Mia’yı dışarı alışverişe çıkardığımda Becca’nın yemeğini de ödedim. Nezaket ve saygı ile davrandığım birinin bunları hak etmediğini görmekten nefret ediyorum.

***

Yorum :  Kusura bakma ama bunları okuduktan sonra, bu insanlarla eldivenlerini çıkarıp oldukça kirli bir şekilde savaşmanı diledim. O seni sevmedi ama sen onu finansal olarak destekledin. Umarım alabildiğin kadar çok velayet alırsın ve ona ödetebildiğin kadar çok iştirak nafakası ödetirsin. Neyse ki, kusura dayalı boşanma olan bir eyalette yaşıyorsun. Karşı tarafa verebileceğin kadar zarar verebilirsin. Becca ile kısa süreli fuckbuddy olabilirsin. Bu eski karını mahveder, özellikle de Becca ona duygusal destek veriyorsa. Ayrıca Rebecca muhtemelen karını kıskandığı için onun böyle şeyler yapmasını teşvik etti ve bu nedenle de seninle yatmaya açık olabilir. Bu aynı zamanda aldatıldığını öğrendikten sonra özdeğersiz hissetmeni de düzeltebilir.

Mia’nın çocuğunun babasının kim olduğunu bile bilmemesi, onun için en aşağılayıcı, utanç verici şey olmalı. Eğer çocuğun babasının kim olduğunu bulursan, bunu bir süre ona söyleme. Bırak bu bilgiyi ailesinden ve akrabalarından öğrensin ki çevresi onun nasıl da utanç verici, aşağılık bir eş olduğunu görsün.

Mia muhtemelen Rebecca’ya gitti ve ağlayarak o erkeklerden isimlerini hatırladıkları olup olmadığını sordu. Rebecca’da hemen diğer arkadaşlarını arayıp, “Mia çocuğunun babasının kim olduğunu bile bilmiyor” diye dedikodu yaptı. Çocuğun babasının kim olduğunu öğrenirsen, genetik sağlık bahanesiyle, Mia’ya çocuğun babasını bulması konusunda baskı yap. Böylece dışarıda gürültü yapsın ve çocuğun babasının kim olduğunu bile bilmediği insanların dikkatini çeksin. Sonra çıkıp cevabı söyleyerek günü kurtarabilirsin. Böylece aslında onun yapması gereken şeyi yaparak imkansızı başarmış olursun.

İnsanlar bundan nefret edebilirler ama ben senin yerinde olsam, karşı tarafı mahvetmek için savaşırdım.

***

Bu yazdıklarımı okuyan diğer erkeklere oldukça korkak görüneceğim ama, bugüne kadar birlikte olduğum tek kadın Mia idi. Bu benim tercihimdi ve bir embesil gibi onun da aynı tercihi yaptığına inanmıştım.

Dürüst olmam gerekirse şu an dünyanın en güzel kadını gelip benimle yatmak istese onu reddederdim. Mia’nın yaptıklarını öğrenmek beni, korunarak ya da korunmadan fark etmeksizin seksten iğrendirdi. Beni maruz bıraktığı diğer erkeklerin pisliğini üstümden atamayacağım gibi hissediyorum. Kendimi hem ucuz hem de kirli hissediyorum. Yani Rebecca ile bunu yapma fikri beni iğrendirir. Özellikle onun gibi uzun yıllar boyunca çok daha fazla deneyimi olan biriyle. Kibar davranıp, Rebecca yalnız bir el lambası diyeceğim (İngilizce argoda orasını burasını açıp gösteren kadın), ne demek istediğimi anlamışsınızdır. Rebecca’ya karşı cinsel bir çekim duyabileceğimi sanmıyorum. Yanlış anlama, tavsiyelerin harika ama Rebecca ile karşılaşsam, onu saçlarından tutup öfke ile kafasını duvara vurup durmak daha çekici geliyor. Mecazi olarak konuşuyorum, burada vicdanım da devrede.

Pazar günü saat üçte hukuk bürosu beni aradı ve çocukları aldıklarını ve yolda olduklarını söylediler. Hayatım boyunca bu kadar ürkütücü bir mesaj almamıştım. Trajik olan şey de, haftalar önce böyle bir mesajı gülümseyerek ve heyecanla beklerdim. Daha önce dört gözle beklediğim bir buluşma, birdenbire en çok korktuğum şey haline geldi.

Çocuklara boşanma ve babalık konusunda en ufak bir şey söyleme planım yoktu. Kendimi ne kadar hazırlarsam hazırlayayım, bu konuları onlarla konuşabilecek zihin durumunda değildim. Hedefim, başka zaman normalde nasıl oluyorsa ona en yakın şekilde normal davranmaktı. Ama gerçekte buluşmanın daha farklı olacağını ve bunun üzerindeki kontrolümün çok az olduğunu biliyordum.

Avukat şirketinde stajyer olan Jesicca arabayı evin önüne sürdüğünde onları içeriden izledim ve dışarı çıktım. Arabanın yolcu tarafına yaklaşırken gülümsüyordum ama Carrie’nin oturduğu yerden bana kocaman bir gülümseme ile baktığını görür görmez ağlamaya başladım. Ama hala gülümsüyordum ve bu gülümsemeyi suratımdan atamazdınız. Sadece çocukları ve kendimi her şeyin yolunda olduğuna ikna edene kadar gülümsemeyi umuyordum. Keşke bir B planım olsaydı.

Çocukları arabadan çıkardım ve ikisini de kucaklayarak onları çok özlediğimi söyledim. Gerçekten de söylemeyi becerebildiğim tek şey buydu. Ağlamayı durduramadım. İnsanlar benden istedikleri kadar nefret edebilirler. Tanrı biliyor oldukça nefret dolu özel ya da açık mesajlar aldım ama farklı hissediyorum. Çocuklarıma en son güle güle dediğim günden farklı hissediyorum.

Sırtımda ağır bir yük var gibi hissediyorum. Alışık olduğumuz aile birimi mahvolduğu için bir gözümü kaybetmişim gibi hissediyorum. Kalbim çok kırık. Onun benim kızım olmadığını bilmek kalbimi daha da çok kırıyor. Hayatım öyle bir şeye dönüştü ki, her gün, Mia’nın ihanetinin yeni bir uç noktasını öğrenmekten başka bir kalp kırıklığı geliyor.

Geçmişte olan bağımız hatırlatılıyor ama o bağların hepsi yalan üzerine kuruluydu. Kaosun volkanik merkezinden, Mia’nın ihanetinden mümkün olduğunca uzak durmaya çalışıyorum ama sürekli olarak onun ihanetinin yeni bombaları ile sarsılıyorum. Her gün ne kadar fazla kandırıldığımı öğreniyorum.

Jesicca bir azize. Çocukları eve götürmeme yardımcı oldu ve ben de çocukların eşyalarını taşıdım. Bağajın kapağını kapatıp da eşyaları yere koyup döndükten sonra, Carrie’nin beni izleyen bakışları ile karşılaştım. Hiçbir şey söylemedi ama bir sarılmaya en çok ihtiyacı olan kişinin ben olduğumu biliyor gibi bakıyordu. Yere çömeldim ve hemen bana koşup küçük kollarını sıkı sıkı boynuma sararak bana sarıldı. Bu çocuk beni orada o kadar sarstı ki. Hiçbir çocuk anne ya da babasının o şekilde ağladığına şahit olmamalı.

Herkes, çocuklara en az zararı verecek şeyleri yapmam konusunda ısrar ediyor. Bu harika ve oldukça mantıklı ama ya her şey onlara zarar verecekse? Ya onlara zarar vermemenin bir yolu yoksa? Carrie’nin güç ve güvenlik kaynağı olarak gördüğü babasının gözleri önünde yıkılması ona zarar veriyor olmalı. Onu terk edersem ona zarar vereceğim ama onun hayatında olmam da ona zarar verecek. 6 yaşında bir çocuk, yetişkin bir erkeği teselli etmek zorunda olmamalı, özellikle de kendisinin hiçbir suçu olmayan bir konuda. O an tüm varlığımla kendimden nefret ettim.

Annesi bana yalan söyledi. Onun benim olduğumu söyledi. Ama bu küçük kız, bildiği tek şekilde beni teselli etmek için bana sarılmaya devam etti. İşte o an, bir uyanış yaşadım. O da ben de bu olayda kurbandık ve ben bir yetişkin olarak olayı çok daha düzgün bir şekilde karşılamalıydım. Carrie daha bu olayın kurbanı olduğunu bile bilmiyor.

Carrie ve ben, diğer tüm yolcuların öldüğü bir uçak kazasından kurtulan iki kişiymişiz gibi. Kurtulduk ama kurtulmamıza rağmen kaza ruhumuzda ölene kadar taşıyacağımız yaralar açacak. Birbirimize destek olmalıyız. Birbirimize ihtiyacımız var çünkü ikimiz de aynı felaketi yaşıyoruz. Tamam, felaketi çok farklı açılardan yaşıyoruz ama beraber yaşıyoruz.

Tam o anda kaybı tüm benliğimle hissediyordum ama acının tamamını üstüme alarak onu acıdan koruyordum. Bu olaya, Mia’nın kızımı benden alması olarak bakıyordum ama Mia babasını da Carrie’den aldı. Bu hikayedeki kötü insan Mia.

Şu an hissettiğim şeylerle ilgili suçluluk duymayı bırakıyorum. Babalığın el kitabı diye bir şey yok. Görünen o ki Reddit bir insan ihanete uğradığında boşanmaya kadar ne yapılması gerektiğini biliyor ve gerçekten de çok iyi tavsiyeler verebiliyor.  Ama iş kızım diye yetiştirdiğiniz çocuğun hiçbir zaman sizin kızınız olmadığını öğrendiğinizde doğru şekilde nasıl davranılır konusuna geldiğinde, buradan çıkmak gerekiyor. Bana kimse, nasıl hissetmemi ve reaksiyon göstermem gerektiğini söyleyemez. Aklıma gelen tek benzer örnek, çocukların doğum sonrası hastanede karışması  ama orada çift sorunla beraber uğraşıyor ve her ikisi de kandırılıyor. Her ikisi de, kendilerinin kanından ve etinden sandıkları çocuğun kendilerinin olmadığını öğreniyorlar. Buna benzer bir durum yaşamadığınız sürece şu an ne hissettiğimi anlamanız mümkün değil.

Kendimi toplamam yarım saatimi aldı. Jessica üçümüze de sarıldıktan sonra evden ayrıldı. Ona içinde 500 olan bir zarf verdim ve bunun benzin için olduğunu söyledim. Onun elektrikli araba kullandığını biliyordum, o da paranın benzin için olmadığını biliyordu.

Ben Carrie’yi kucağımda taşırken, Michael’de bana, dedesi ile yaptığı şeyleri gösterdi. Carrie bu arada boynuma sarılmıştı ve onun da tahta boyamada yardım ettiğini biliyordum. Standart “sana inanmıyorum Michael” rutinime girdim ve sonrasında da önce Carrie sonra da Michael ile gıdıklama seansına başladım. Carrie’nin gülüşlerinin, Michael’ı gülerken ve mutlu görmenin, aynı zamanda ne kadar harika ve kalp kırıcı olduğunu anlatamam. Çünkü bunlar darmadağın ruhuma neşe katsalar da geleceğin şu an tadını çıkardığımız şeyin çok azına sahip olduğunu biliyorum.

Carrie ve Michael benimle güreşmek için el ele vermişlerdi. Carrie bebekliğinden beridir müzik dinlemeyi seviyor ve bu nedenle müzik açtım. Doğduğu ilk haftadan beridir geçen aya kadar onunla dans ediyordum. Şapşal göründüğümü biliyorum ama umrumda değil. Ben bundan zevk alıyorum, Carrie de benim şapşal davranmamı çok seviyor.

Ubereats’ten akşam yemeklerimizi ısmarladım. Asyalı olmamamıza rağmen, Asyalı gibi yiyoruz. Michael 10 yaşında bir çocuğa göre oldukça iştahlı bir şekilde lo mien yiyebiliyor ve nedendir bilinmez, Carrie crab rangoon yemeye bayılıyor. Benim iştahım pek olmadığı için çok yemedim. İstahsızlığım son zamanlarda aldığım kiloların hakkından geliyor.

Onlarla yeniden yemek yemek çok hoşuma gitti. Bugün okulları olduğundan ikisini de banyo yaptıktan sonra giydirip yataklarına gönderdim.

Michael yatmadan önce kitap okumayı seviyor. Onu kucakladım ve ona onu sevdiğimi söyledim. Carrie’yi yatağına koyup resimlerine işaret ederek ona da kitap okudum. Gözlerimde yaşlar birikmeye başlayınca onu da alnından öptüm ve gerçek ortaya çıktıktan sonra ilk defa ona “seni seviyorum” dedim. 

Bana dünyanın en büyük götü deyin, umrumda değil. Ona seni seviyorum demek, hayatımın şu an bir mücadele alanı olduğunu itiraf etmek ve neyin gerçek neyin gerçek olmadığını bulmaya çalışmak demek. Carrie’ye olan sevgim gerçek. Artık farklı hissediyorum ama onu seviyorum.

Bu arada ben de ondan hiçbir şeyi esirgememekten, ona her şeyi verme isteğine evrildim ki bu büyük bir fark. Sanırım onun bana seni seviyorum demesini bekledim. Gerçi onun beni sevdiğini biliyorum, söylemesine gerek olmadan gösteriyor zaten.

Ama bir ara duraksadı ve sonra bana “annem seni seviyor” dedi. Ona kızmamak için çaba harcayarak ve olabilecek en tatlı şekilde, bunu bana neden söylediğini sordum. Bana annesinin bunu söylemesini istediğini söyledi. Olabildiğince tatlı bir şekilde annesinden bunu mu duyduğunu yoksa annesinin özellikle bunu söylemesini mi istediğini sordum. 

Görünen o ki yakında eski karım olacak şahıs, çocuklara neden onları ziyarete gelmediğimi ve neden onlarla beraber eve gitmediğini açıklamak zorunda kalmış. Çocuklara babasının evinin onların yeni evi olduğunu söylemiş ki aslına bakarsanız bu hoşuma gitti. Ama bu “annem seni seviyor” saçmalığının aslını öğrenmeliydim.

Ben Carrie’nin ağzından laf almaya çalışırken Michael odaya geldi ve annelerinin onlarla, eve onlarla gelememe sebebinin, benim artık annelerini sevmemem olduğunu söylediğini söyledi. Buna nasıl cevap verebilirdim ki? Aynen öyle, tüm suç benim değil mi? Birden bire annelerini sevmeyi bıraktım. Bu kadının beni suçlamasına izin vermeyecektim.

Çocuklar uyuduktan sonra sıklıkla onlara bakan bakıcıyı aradım. Birkaç saatliğine gelip gelemeyeceğini sordum. Çocuklar zaten uyuyorlardı ve gelirse ders çalışırken ekstra para kazanabilecekti. Bakıcı geldikten sonra arabaya atladım ve eski karımın anne babasının evine gittim. Önceden haber vermeyi bile önemsemedim. Kapıyı çaldım ve Mia’yı görmek istediğimi söyledim.

Sonraki bölüm: Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 4 – Aldatan kadın ile görüşme ve bedel ödetme moduna giriş

Tüm seri:

• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 1 – İyi çocuk benliğimin yanıp kül olduğu günler
• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 2 – İhanetin ortaya döktüğü korkunç yalan
• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 3 – Çocuklarla ilk karşılaşma
• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 4 – Aldatan kadın ile görüşme ve bedel ödetme moduna giriş
• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 5 – Boşanmadan Önceki ve Yeni Hayat
• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 6 – Mia’nın sırrı
• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 7 – Mia’nın sonu (1)
• Aldatan kadının sapkın sırları – Bölüm 8 – Mia’nın sonu (2) ve kapanış

Share this...

Author: Mahmut Abi

Sitenin 40lık Mahmut Abisi ve admini. Benimle görüşme ayarlayabilirsiniz ya da kaynak kitaplarımıza ve kitap setlerimize bakabilirsiniz. View all posts by Mahmut Abi