Aileyi suçlamak, aileyi sevmemek

Mahmut Abi selam. Herhangi kötü bir durumda olduğumuzun sorumlusu sadece biziz diyorsun ya, ben kırmızı haptan sonra çok fazla anneme ve babama suç yükler oldum.

İçinde bulunduğun durumun suçlusu ya da sorumlusu illa sen olmayabilirsin. Suçlu sen de olabilirsin ama dünya adil bir yer değil. Ama içinde bulunduğun durumdan çıkmanın sorumluluğu senin. Ayrıca sen erkeksin. Bir erkek olarak senin düşmen, harcanıp gitmen falan toplumun umrunda değil. Bu toplumun da değil, en gelişmiş toplumun da. Bugünkü modern toplumun da umrunda değil, 1000 yıl önceki toplumlarında. Benim düşmem de kimsenin umrunda değil senin düşmen de ya da başka bir erkeğin düşmesi de.

Kırmızı hap romantik bir akım değil. İçinde bulunduğun dünyayı veri kabul edip burada nasıl yukarı çıkarım diye bir yol planı yapma akımı. Çoğu insan gücünün yetmeyeceği şeyleri değiştirmeye zihin enerjisi harcar ki aslında bu daha zor bir şey olan kendini değiştirmeme bahanesidir. Örneğin askerlik yazısında ben askerliğin zorunlu olmasını veri alırken biri gelip “askerlik zorunlu olmamalı neden bunu tartışmıyoruz?” derken askerlik zorunlu iken nasıl en iyi planı yaparım diye düşünmek yerine askerlik kaldırılsın diyerek plan falan yapmayabiliyor.

Aynı şekilde ailen de bir veri. Çoğu insanın ailesi tarafından çeşitli seviyelerde kötü yetiştirildiği de bir veri. Birçok aile bildiğin patolojik ve bunlar da nesilden nesile aktarılan patolojiler.

Enerjinin sınırlı olduğu da bir veri. Sen bir yandan ailenden nefret ederken bir yandan “durum bu burdan yukarı nasıl çıkarım” diye plan yapamazsın. Birinden birini bırakman lazım. Hayatın boyunca ailenden nefret edebilirsin ama bu arada da sokaklara düşebilirsin. Annen baban göçüp gittikten sonra kimse seni takmaz. Sorumluluk sende derken bunu diyorum.

evet çoğu şey benim sorumluluğum ama anne ve babaya düşen çocuğu doğru tarafa yönlendirmek olduğunu düşünüyorum. bu imkanı ve gücü kendilerinde görmeme rağmen misal çeşitli doğru alışkanlıklar erken saatte kalkma, sigara içmeme, diş fırçalama gibi. genelde ebeveynler çocuklarını kıyaslarlar ve bunun ben tam tersini yapmaya ve ikisinden de nefret etmeye başladım. hakikaten bütün sorumluluk bizde mi? çünkü bir çıkmaza girdim.

sanırım depresyon aşamasından daha çıkamadım.

Depresyondan çıkmanın ilk adımı, aileni Coca Cola Ramazan Bayramı reklamlarındaki gibi ütopik ailelerle değil ortalama Türk ailesi ile kıyaslaman.  Herkesin mükemmel ailelere doğmadığı gerçeğini görmen lazım. Mükemmel aile diye bir şeyin olmadığını görmen lazım. (Yabancı kırmızı hap camiasında çokça yapılan ve her zaman güldüğüm bir absürt hareket var. Bakın ABD 1950’lerde ne kadar güzelmiş, kadınlar kadın gibi, erkekler erkek gibi, her şey pırıl pırıl, kuşlar böcekler, … Paylaştıkları foto ve videolar da hemen hemen istisnasız 1950lerden reklam filmleri!)

Dünyanın adil olmadığını anlaman lazım. Senden daha kısa çöpleri çekmiş insanları görmen lazım ki sadece anlattıklarından gördüğüm senin kısa çöp konusunda dibten bayağı uzaktasın. Anne babasının terk ettiği, taciz ettiği, taciz edilmesine ses çıkarmadığı, sürekli olarak aşağıladığı, vs. bir sürü insan var.  Kendini biraz da onlarla karşılaştırman lazım. Bu durumdan bile hayatlarının sorumluluğunu alıp çıkan insanları görmen lazım. Bu dünyanın o ya da bu şekilde ızdırap dolu olduğunu ve adil olmadığını görmen lazım. İnan bana 3 yaşında çocuğun beynine tümör koyabilen dünya size sandığınızdan çok daha insaflı davranıyor.

Depresyondan çıkmanın ikinci adımı ise bahsettiğin disiplinin yetişkin bir erkeğin kendi kendine öğrenebileceği bir şey olması. Nöroplastisite diye bir şey var sonuçta.

Üçüncü olarak da ailenle çok kısa süre içerisinde gerçek anlamda ebeveyn – çocuk ilişkinin kalmayacak olması. Zira yetişkin bir erkek olacaksın ya da olman gerekiyor. O başka ve daha mesafeli bir ilişki. Bu duygusal yükün olmayacağı bir ilişki.

Share this...
Share on FacebookShare on Google+Tweet about this on TwitterShare on LinkedIn

136
Leave a Reply

Yazıyla alakasız veya 500 kelimeyi geçen yorumlar cevaplanmıyorlar. "Yazıyla alakasız ama ..." ya da "en son yazı bu olduğundan buraya yazdım" diye başlamanız kurtarmıyor. Mahmut Abi ile özel görüşme yapmak isterseniz Erkek Adam Sanal Görüşme sayfasından sanal görüşme ayarlayabilirsiniz. Not: Burada soru sırası çok yüksek, Patreon destekçilerini, Patreon'da cevaplamaya öncelik veriyorum.

avatar
46 Comment threads
90 Thread replies
7 Followers
 
Most reacted comment
Hottest comment thread
62 Comment authors
DoorlyCakirkeyifarkesorarsormazSir H Recent comment authors
  Subscribe  
Notify of
Erkoman
Guest
Erkoman

Belki birazcık önyargı belki birazcık deneyim ama bu duygunun altında yatan temel düşünce kendini yetersiz hissetmen. Eğer istediklerine ulaşmak için çabalayıp, kendine saygı gösteriyorsan seni sen yapan ve sana destek olan insanları suçlamazsın. Hayat kolay değil, pozitife doğru adım atmazsan eksilerde boğulursun. Sevgiyle düşün…

ömer
Guest
ömer

Şahsen ben bu yazıyı çok anlamlı buldum. Çünkü aylardır hatta yıllardır kendimi geliştirmeye çalışıyorum. Benim babam bir imam, 7 yaşına kadar büyüdüğüm yerde arkadaşım oldu diyemem sadece 4-5 hane vardı. Zaten babam ve annem baskıcı herşeye günah diyerek büyüttü. 7 yaşında ilk defa şehre taşınınca şok yaşadım buna rağmen denemeye devam ettim. Maalesef boyumunda kısa kalmasıyla hiç kız arkadaşım olmadı yaşım 30. annemle babamdan nefret ediyorum. buraya bunu itiraf ediyorum çünkü artık kendimi öldürme vaktim geldi. çok sıkıldım çabalamaktan. Siz siz olun çocuğunuzu iyi yetiştirin sağlığına bakın.

Erkoman
Guest
Erkoman

Ömer intahar etme kardeşim. Lütfen bir psikiyatrist ile görüş, bir terapiye katılmaktan hiçbir şey kaybetmezsin. Hayatının en güzel yıllarını yaşamadan veda etme hayatına.

BSS
Guest
BSS

Merhaba, ne gibi sıkıntılar yaşadığını bilemeyim tam olarak. Ben de 31 yaşındayım ve ciddi bir ilişkim olmadı. Bunu dert etme.

Öztürk
Guest
Öztürk

Dostum başına ne gelirse gelsin sen daima avcunun içine bak. Benimde boyum 170 çok para kazanmıyorum ya da lüks arabalarım villalarım yok ama mücadele etmeye devam ediyorum, bir sürü hatun tavladım ve aklına gelemiycek şeyler yaptım. Kişisel gelişimine, vücut bakımına ve kendine önem ver aynı zamanda psikiyatrik tedavide almanı tavsiye ederim bu senin yetersiz olduğun anlamına gelmez, güçlü yönlerini ortaya koy.

Alaybeyi
Guest
Alaybeyi

Dostum insallah iyisindir. 1 sene geçmiş mesajının üzerinden. Söyleyeceğim şu: Ben de aşırı dindar ve kaotik bir ailede büyüdüm. Çocukken yediğim dayaklari toplasam burdan köye otoban olur. Ayrica Ben de kısa boyluyum. 1.62. Ama hep çalıştım hayatım boyunca. Başka çocuklar haftasonu dershaneye giderken ben tarlada çalıştım. Yazları bulasikcilik yaptım. Başkalarının kullanilmiş test kitaplarından çalıştım. Hep çalıştım. Liseyi birinci bitirdim. İyi bir üni bölümü kazandım. Sonra akademisyen oldum. Ve evlendim. Bir oğlum var. Kendi yaşadığım zorlukları onun yaşamaması için deli gibi çalışıyorum. Hayat kolay değil. Ama elimizde yapabileceğimiz çok şey de var. En önemlileri : sağlık ve zaman.

padfoot
Guest
padfoot

Üniversitedeyim, pandemiden beri hiçbir şekilde, hiçbir işe giremedim.

Bölümüm grafik tasarım, freelance bile iş yapamadım.

Şuan eğitim seti aldım, İngilizce öğreniyorum ama insana çok kötü etki bırakıyor iş bulamamak.

Kendini yetersiz hissediyorum bu yaşta, aile evinde.

Ailem ortalama Türk ailesi, özgüvenli yetişecek ortamım yoktu ama çabaladım, eskiye nazaran daha alfa davranışlarım olsa da, genelde ne beta, ne alfa arası bi yerdeyim.

İs bulamama konusunda fikriniz var mı?

Suan kişisel bakımın için bile para harcayamıyorum.

Padfoot
Guest
Padfoot

Ailemle tartışırken, çoğu zaman sinirden ağlıyorum, onlarla tartışırken sebepsizce gözüm yaşlanmaya, sonrasında ağlayarak anlatmaya başlıyorum.

Bu duygusal olarak zayıf olduğumu mu gösterir?

Babayaga
Guest
Babayaga

küçük çocukken bana da olurdu. en çok sinirlendiğin kişilerin en sevdiklerin olmasından kaynaklı bir durum olduğunu düşünüyorum. aranı iyi tutmaya bak, hayat insanlarla tartışarak harcamak istemeyeceğin kadar kısa. ayrıca tartışmaların sonucunda hiçbir şey çözülmez, ortada sadece sonuçsuz kalmaya mahkum bir ego savaşı vardır. sana karşılıksız olarak birçok maddi-manevi destek sağlayan insanlara karşı sevgiyle ve anlayışla yaklaş. yaşın küçük muhtemelen, taşaklanırsın zamanla.

Ygz
Guest
Ygz

Hocam bir sonraki podcastte Nevzat Saraycıklı abiyle toksik ebeveyn veya anlayışsız aile hakkında da konuşur musunuz? Bu sınav çağında olan 17 18 yaşındaki(ben) kardeşlerim için de faydalı olabilir. Benim şahsen çok ihtiyacım var. Morel olmuş olur. 🙂

Cem
Guest
Cem

Merhaba abi sana biraz içimi dökmek istiyorum.Aileme öfke beslemek istemiyorum ama bazen elimde olmuyor.Çocukluğumda babamla aşırı zaman geçirmedik annem beni hafta sonları anneanneme götürürdü orada 4-5 kadın ve 3 kız çocuğuyla geçerdi hafta sonum yani çocukluğum kadınların arasında geçti sayılır ailem aşırı korumacı olduğu için beden eğitimi derslerine bile girip top oynamazdım diğer çocuklarla beraber. Sınıfta kızlarla otururdum beden eğitiminde.Doğru düzgün arkadaşım yoktu sınıfta bile çoğu zaman tek otururdum dışlandım yani sürekli sataştılar bana arada kavga ettim ve ailem müdahale etti çocuklara. Liseye kadar böyle devam etti lisede bile aşırı fazla arkadaşım olmadı ve çok fazla takılmadım olanlarla.Anlayacağın çok fazla… Read more »

Yılmaz
Guest
Yılmaz

Mahmut abi, yazacak doğru başlık bulamadım. Aileyle alakalı olduğu için buraya yazmak istedim.

Twitter’dan takip ediyorum seni, koronayla alakalı fikirlerini biliyorum ve katılıyorum. 20 yaşında sağlıklı birisi olarak kişisel bir çekincem yok ancak annem ve babam 50 yaşında, kalp hastası. Spor salonuna gitmek istiyorum ama çekiniyorum. Böyle bir riski göze almaya değer mi? Bu arada salona giden, çalışan arkadaşlarım var, onlarla buluşuyorum yanımda sigara vs.’de içiyorlar ancak iş kendim gitmeye gelince korkuyorum.

Galyalı
Guest
Galyalı

Kötü aileler elbette var ama aile gibisi yok. Bir gün bütün günüm tabaktan tabağa geçiyordu, aşırı mutluydum. Sonra aklıma annem ve babamın benim için emekleri geldi. Onlara yeterince layık olamamak, terslemek, suçlamak… Halbuki aslanlar gibi evlat yetiştirmişler, bir bankın yanına oturup hüngür hüngür ağlamıştım. Enteresan bir duyguydu. O günden beridir ailemin benim üzerimde iyi ya da kötü asla unutmadım. Kadınlarla başarısız oluyoruz, ya da başka bir konuda zorlanıyoruz. Bunu ailemize yüklüyoruz. Arkadaşımıza sinirleniyoruz gelip ailemize kusuyoruz. Kendimizi kurtaracağımızı gördük ve geliştirdik daha sonrasında onlara yardım edememenin acısını çekiyoruz. Parasal anlamda sıkıntılar yaşatıyoruz, bence hepimizin ailesine ödenemeyecek borcu var. En azından… Read more »

Relaxed
Guest
Relaxed

Beyler selam, çözüm önerisi istediğim bir konu var. Pandemiden dolayı aile evinde kalıyorum, normalde iyi bir üniversitede mühendislik okuyorum. 14 yaşında bir erkek kardeşim var, çok fazla problem çıkarıyor. Günde 10 saat pubg oynuyor, oyun oynarken bağırıp çağırıyor, komşuları rahatsız ediyor, yemeğe zamanında gelmiyor vs vs. Valide hanım ve peder bey de tam zamanlı çalıştıkları için ona yemeğini ben hazırlıyorum, odasını ben temizliyorum, okula ben bırakıyorum fakat her şeyde problem çıkarıyor. Hazırladığım yemekte tuz eksik diye mutfağa git tuz getir diye bağırıyor, yaptığım tostun kaşarı tam erimemiş diye ben yemem bu ne diyor, sakince “abicim bir sonrakine öyle yaparım tamam… Read more »

Bodycihamza
Guest
Bodycihamza

Kardeşin fazla şımarık büyümüş,yapma onun işlerini,babannene de izin verme yapmasına,ailen anlayış gostericektir,göstermese de tavrını korumanı tavsiye ederim,gerekirse kendi evine cikmani,yaşın gelmiş çünkü,aile bence de çok önemli ama bu kadarini anlayamacak kadarlarsa da her koyun bı yerde kendi bacağından asılır

SkullLord
Guest
SkullLord

Mahmut Abi Selamlar. Ne zaman hayatımla ilgili karar alsam-eğer o karar annem ve babamın aklına yatmıyorsa -yol büyük bir tartışmaya çıkıyor. Abi şimdi senin iyiliğin için kızıyorlardır diyeceksin , haklısında ama bir türlü sağlıklı iletişim kurulmuyor. Babam sinirlendiğinde oraya buraya saldırıyor, bağırarak konuşuyorlar. Ben sakin sakin konuşmaya calışıyorum ama bir türlü olmuyor. Tartışma bittikten sonrada babam benle konuşmuyor,trip atıyor. Abi 18 yaşındayım. Bu sene başarısız oldum sınava tekrar hazırlanıyorum. Yorumlarda dendiği gibi artık kendi yoluma bakıp ailemden ayrılmanın zamanı geldi sanırsam. Bunun içinde en iyi universiteyi kazanmalıyım. Ancak annem sürekli bana telkinler veriyor. Aile her şeydir, bu hayatta ailesiz yaşanmaz,… Read more »

Tahsin
Guest
Tahsin

Burayı keşfetmemle birlikte kadınlarla “başarısız” olma nedenlerim konusunda fikir edindim lakin eksik olarak görmüş olduğum bu noktaları ailemden ötürü düzeltemiyorum. Eksikliklerimi düzeltemememden dolayı ya ailemle ya da kendimle kavga ediyorum. Ailemle kavga etmemin nedeni ailemin “aşırı muhafazakar” benim ise daha “liberal” olarak görüyorum. En basitinden saçımı bile uzatmama izin vermiyorlar.(Uzun saçtan kastım maks 15 cm) Onlara göre saç uzatınca hem onları hem kendimi “rezil ediyor muşum”.Üniversite öğrencisi olmam nedeniyle maddi olarak da onlara bağımlıyım ve artık bu durumdan iyice nefret etmeye başladım ne önerirsiniz?

Vio
Guest
Vio

Hocam selam ben 21 yaşındayım üni 2.sınıfı bitirdim ailemle yaşıyorum.Babam çok otoriter birisi ve gereksiz bir şekilde beni de yönetmeye çalışıyor.Akşamları dışarı çıkıp gezmek istiyorum ona bile laf edip izin vermemeye çalışıyor.Ne işin var bu saatte dışarda gündüz çıkıyorsan çık akşam evde ol gibisinden.Bu konu çok canımı sıkıyor ama ne yapacağımı bilemiyorum.Onun evinde yaşadığım sürece onun kurallarını uymak zorundaymışım gibi davranıyor.Sürekli bir dediğimi yapacaksın tavrı var ve aşırı sinirimi bozuyor.Yutuyorum sürekli bu hareketlerini ne yapabilirim bilmiyorum.Siz ne dersiniz acaba ?

revolutionistmale
Guest
revolutionistmale

Merhaba Mahmut abi ben Lider Adam nasılsın? Belki hatırlarsın seninle twitterdan tatsız bir tartışma yapmıştık ve beni engellemiştin.Öncelikle, beni engelleyen birine ulaşmamam gerektiğini biliyorum. Beni engellediğin için sana kırgın ya da kızgın değilim.Bu süre içinde düşündüm haklısın.Şöyle ki; ailem sosyalist,muhalif,idealist memur zihniyetinde insanlar. Beni de bu zamana kadar bu zihniyette yetiştirdiler. İsmim malum. Disiplinle kendimi geliştirmeme rağmen 5 yıldır bu sebepten dolayı işsiz olduğumu adım gibi biliyorum bundan kesinlikle eminim. Sonuç itibariyle şuna karar verdim. ailemi değiştiremem,onları çevre ve para anlamında varsıl yapamam,geçmişi geri getiremem.Hatta ismimi bile değiştiremem.Ama onların zihniyetinden bağımsız hale gelip kapitalist zihniyete uyum sağlayabilirim. Sen de gayet… Read more »

Dumbledore
Guest
Dumbledore

Mahmut abi benim baba aşırı aşırı derecede ağır beta sünepe birisi. 40 larının ortalarında adam akıllı düzenli bir işi yok zar zor geçiniyor. Bazen Annemin eline baktığı zamanlar oldu. Hayatıda sünepeliğiyle çocuklarına zehir etti. Her açıdan ofsayt. Dolayısıyla gerekli sorumluluklarını yerine getirmediği içinde hali berbat. Yıllardır aşağılanır, koltukta yatar, terkedilmek istenir ama mecburluktan terk edilemez. Şimdi bu adama redpille tanıştırayım diyorum ama bir korkum var. Yaşı artık çok geçti burada 30 yaşındaki insanlar bile bazen geç kalmışlıkla ağır çökebiliyor. Durumu bu kadar kötüykende ne kadar toparlar kendini meçhul. Bunca yıl boşa yaşamışız ve artık çok geç amk falan diyip daha… Read more »

Dddd
Guest
Dddd

Abi aile konusunda tavsiyene ihtiyacım var. 26 yaşındayım ailem ile yaşıyorum uzun zamandır kendi evime çıkmak istiyorum ama ailem izin vermiyor bende kırmamak için öteliyordum hep ama gecen gece abim biraz bağırıp çağırdı telefonda bana ben alttan alırdım genelde bu sefer almadım baktım üzerime geliyor bitane yumruk attım ondan sonra babam devrete girdi birsürü bağırdı çağırdı onlada tartıştık defol git evimden dedi çektim kaptım çıktım gittim. 2 gündür eve gitmiyorum ama annem arayıp duruyor eve gitmek istemiyorum ama ne yapacağımıda bilmiyorum bana bi yol gösterirmisin.