Aileyi suçlamak, aileyi sevmemek

Mahmut Abi selam. Herhangi kötü bir durumda olduğumuzun sorumlusu sadece biziz diyorsun ya, ben kırmızı haptan sonra çok fazla anneme ve babama suç yükler oldum.

İçinde bulunduğun durumun suçlusu ya da sorumlusu illa sen olmayabilirsin. Suçlu sen de olabilirsin ama dünya adil bir yer değil. Ama içinde bulunduğun durumdan çıkmanın sorumluluğu senin. Ayrıca sen erkeksin. Bir erkek olarak senin düşmen, harcanıp gitmen falan toplumun umrunda değil. Bu toplumun da değil, en gelişmiş toplumun da. Bugünkü modern toplumun da umrunda değil, 1000 yıl önceki toplumlarında. Benim düşmem de kimsenin umrunda değil senin düşmen de ya da başka bir erkeğin düşmesi de.

Kırmızı hap romantik bir akım değil. İçinde bulunduğun dünyayı veri kabul edip burada nasıl yukarı çıkarım diye bir yol planı yapma akımı. Çoğu insan gücünün yetmeyeceği şeyleri değiştirmeye zihin enerjisi harcar ki aslında bu daha zor bir şey olan kendini değiştirmeme bahanesidir. Örneğin askerlik yazısında ben askerliğin zorunlu olmasını veri alırken biri gelip “askerlik zorunlu olmamalı neden bunu tartışmıyoruz?” derken askerlik zorunlu iken nasıl en iyi planı yaparım diye düşünmek yerine askerlik kaldırılsın diyerek plan falan yapmayabiliyor.

Aynı şekilde ailen de bir veri. Çoğu insanın ailesi tarafından çeşitli seviyelerde kötü yetiştirildiği de bir veri. Birçok aile bildiğin patolojik ve bunlar da nesilden nesile aktarılan patolojiler.

Enerjinin sınırlı olduğu da bir veri. Sen bir yandan ailenden nefret ederken bir yandan “durum bu burdan yukarı nasıl çıkarım” diye plan yapamazsın. Birinden birini bırakman lazım. Hayatın boyunca ailenden nefret edebilirsin ama bu arada da sokaklara düşebilirsin. Annen baban göçüp gittikten sonra kimse seni takmaz. Sorumluluk sende derken bunu diyorum.

evet çoğu şey benim sorumluluğum ama anne ve babaya düşen çocuğu doğru tarafa yönlendirmek olduğunu düşünüyorum. bu imkanı ve gücü kendilerinde görmeme rağmen misal çeşitli doğru alışkanlıklar erken saatte kalkma, sigara içmeme, diş fırçalama gibi. genelde ebeveynler çocuklarını kıyaslarlar ve bunun ben tam tersini yapmaya ve ikisinden de nefret etmeye başladım. hakikaten bütün sorumluluk bizde mi? çünkü bir çıkmaza girdim.

sanırım depresyon aşamasından daha çıkamadım.

Depresyondan çıkmanın ilk adımı, aileni Coca Cola Ramazan Bayramı reklamlarındaki gibi ütopik ailelerle değil ortalama Türk ailesi ile kıyaslaman.  Herkesin mükemmel ailelere doğmadığı gerçeğini görmen lazım. Mükemmel aile diye bir şeyin olmadığını görmen lazım. (Yabancı kırmızı hap camiasında çokça yapılan ve her zaman güldüğüm bir absürt hareket var. Bakın ABD 1950’lerde ne kadar güzelmiş, kadınlar kadın gibi, erkekler erkek gibi, her şey pırıl pırıl, kuşlar böcekler, … Paylaştıkları foto ve videolar da hemen hemen istisnasız 1950lerden reklam filmleri!)

Dünyanın adil olmadığını anlaman lazım. Senden daha kısa çöpleri çekmiş insanları görmen lazım ki sadece anlattıklarından gördüğüm senin kısa çöp konusunda dibten bayağı uzaktasın. Anne babasının terk ettiği, taciz ettiği, taciz edilmesine ses çıkarmadığı, sürekli olarak aşağıladığı, vs. bir sürü insan var.  Kendini biraz da onlarla karşılaştırman lazım. Bu durumdan bile hayatlarının sorumluluğunu alıp çıkan insanları görmen lazım. Bu dünyanın o ya da bu şekilde ızdırap dolu olduğunu ve adil olmadığını görmen lazım. İnan bana 3 yaşında çocuğun beynine tümör koyabilen dünya size sandığınızdan çok daha insaflı davranıyor.

Depresyondan çıkmanın ikinci adımı ise bahsettiğin disiplinin yetişkin bir erkeğin kendi kendine öğrenebileceği bir şey olması. Nöroplastisite diye bir şey var sonuçta.

Üçüncü olarak da ailenle çok kısa süre içerisinde gerçek anlamda ebeveyn – çocuk ilişkinin kalmayacak olması. Zira yetişkin bir erkek olacaksın ya da olman gerekiyor. O başka ve daha mesafeli bir ilişki. Bu duygusal yükün olmayacağı bir ilişki.

Share this...
Share on FacebookShare on Google+Tweet about this on TwitterShare on LinkedIn

136
Leave a Reply

Yazıyla alakasız veya 500 kelimeyi geçen yorumlar cevaplanmıyorlar. "Yazıyla alakasız ama ..." ya da "en son yazı bu olduğundan buraya yazdım" diye başlamanız kurtarmıyor. Mahmut Abi ile özel görüşme yapmak isterseniz Erkek Adam Sanal Görüşme sayfasından sanal görüşme ayarlayabilirsiniz. Not: Burada soru sırası çok yüksek, Patreon destekçilerini, Patreon'da cevaplamaya öncelik veriyorum.

avatar
46 Comment threads
90 Thread replies
7 Followers
 
Most reacted comment
Hottest comment thread
62 Comment authors
DoorlyCakirkeyifarkesorarsormazSir H Recent comment authors
  Subscribe  
Notify of
Emin
Guest
Emin

Mahmut Abi selamlar. Şu sıralar yaşadığım bir sıkıntı var. Ben üniversite öğrencisiyim babam emekli ben kendim bazen yazın çalışıp biriktirdiğim paralar devlet bursu ve bazı yaptığım yatırımlar vs ile geçindim. Ailem ile kalıyorum ekstra bir masraf çıkarmıyorum ama yediğim yemek olay oluyor içtiğim su bile olay oluyor. Mesela ara sıra gidip su içiyorum babam homurdanıp gelip gidip su içiyor diyo ya da yediğim yemeği izliyor peçeteyi bile kullansam arkamdan takip ediyor. Sürekli başkalarını örnek verip başkası hem ailesine bakıp hem okul okuyor diyor. Sen çalış biz yiyelim bana ne faydan var vs. denilip duruluyor . Bu da canımı sıkmaya başladı… Read more »

Legolas
Guest

Selamlar. 22 yaşındayım kendimi inşa etme sürecindeyim fakat içimde babamla ilgili çözemediğim problemlerim var ve bunların benim maskülenitemi kötü etkilediğini düşünüyorum. Babam çok ilgisiz bir adamdı ve bana örnek olma gayesi hiç olmadı. Arada bir ilgilenirdi öylesine. Benim annemle babam ben 10 yaşındayken boşandılar ve babam daha da ilgisizleşti bana karşı. Sonra ikinci evliliğini yaptı ve bir çocuğu daha oldu. İkinci çocuğu olduktan sonra beni hiç arayıp sormaz oldu. Çocukken görüş günlerinde babamı beklerdim saatlerce ama gelmezdi en son annem arardı babamı ve babam gelemeyeceğini acil işi çıktığını falan söylerdi. Annem boşandıktan sonra nafaka bile almadı, babamla aramı hep düzgün… Read more »

Hkn
Guest
Hkn

Merhaba Mahmut abi,
Bir whatshap aile grubumuz var.Ailem ve Kardeşleri̇m diye.
Ben özellikle bayramlarda mesaj attığımda gruba bir Ablam dışında kimse mesaj yazmıyor.
Annem özellikle kız kardeşim ve büyük abimi tutuyor.Onlar dışındaki kardeşler de onların yanıcısı gibi.Ben de üvey evlat gibiyim..Kırmızı haplı olmasam tavır alıp gruptan çıkardım ama her zaman çözümden ve iyi niyetten yanayım.Ancak benimle iletişimin “0” olduğu bir grupta da kalmak istemiyorum.Sence gruptan çıkıp yoluma mı bakmalıyım,
Yoksa grupta kalıp yazılanları yok sayıp yine yoluma mı bakmalıyım.Ancak beni yok saymaları sinirlerimi bozdu bende tavır almak niyetindeyim sonuçta karşılarında palamut ağacı yok.Sence ne yapmalıyım

Arthur
Guest
Arthur

Mahmut abi 27 yasinda anne baba ablayla ve kocasiyla ayni evde oturmak nasil bi durum? Gunduz calisiyorum aksamlari gec geliyorum eve enisteyle ablamin muhabbetlerinden atismalarindan ailevi sorumluluklardan yukumluluklerden vs biktim

Secretss
Guest
Secretss

Abi ailemi suçlamak veya kendimi aklamak için yazmayacağım bu yazıyı ama yardımına ihtiyacım var çok çok ağır ailevi olaylar yaşadım bir yenisi de daha bu akşam oldu annemin psikolojisi uzun süredir bozuk Nörologa da göründü psikiyatri randevusu bakıyorduk her neyse bu akşam halisünasyonlar görüyorum dedi fenalaşmaya başladı ben sarıldım öptüm filan sakinleştirmeye çalıştım bir ara bana sarılırken gözleri kapandı ve yüzünde bir gülümseme oluştu 5 6 sn boyunca hareketsiz kaldı teyzemle beraber seslenmemize rağmen cevap vermedi o an yaşadığım korkuyu tarif edecek bir kelime ya da cümle bulamıyorum sonrasında hemen acili aradım geldiler muayene ettiler filan çok şükür kendine geldi… Read more »

Tecna
Guest

Mahmut abi selam. 24 yaşındayım tıp okuyorum ama çok zor geliyor. Her sene bütlerle falan güç bela geçiyorum. Bu sene de sınıfta kalma ihtimalim var. Hem okulum zor hem de ben biraz çekingen bir insanım sosyal olmaya pek vakit bulamıyorum ve beceremiyorum da maalesef. Daha önce hiç sevgilim olmadı ama libidom falan da yüksek fakat kendi içimde kalıyor. Canım sıkıldıkça mast yapıyorum. Şimdi benim ailevi problemlerim vardı çocukluğumda ve içimde hep bir yetersizlik ve değersizlik hissi var bunu bir türlü aşamıyorum. Kendim de pek başarılı biri olmadığım için içimdeki boşluğu başarılarımla ve bunlardan gelen özgüvenle kapatamıyorum. Bu içimizdeki boşluğu nasıl… Read more »

Ardinho
Guest
Ardinho

Mahmut hocam merhaba, saygılar. Kısa tutacağım. Ben 21 yaşında bir öğrenciyim. Anne babam 6 sene önce boşandı, annemle yaşıyorum. Okulum da yaşadığım şehirde. Yaşadığım yerden nefret ediyorum. Okulumu bitirip(2 senem kaldı) kazanmaya başladığımda bulunduğum şehirden ayrılıp başka bir şehre yerleşmek ve birkaç senemi bekâr ve özgür olarak yaşamak istiyorum ama vicdanen rahat etmiyorum. Gidersem annem tamamen tek kalacak, birkaç hafta başka bir şehre gideceğimde bile duygulanıp üzülüyor bazen de ağlıyor. Mesleki şartlarından dolayı benimle gelmesi de zor. Ne söylemek istersin? Teşekkürler.

UmutYolunda
Guest
UmutYolunda

Mahmut abi senden cevap beklemiyorum sadece çevrem arkadaşlarım yok anlatıp dertleşebileceğim kimsem yok. Sadece içimi dökmek istiyorum. Yani arkadaşlarım tabi var ama benim dertlerimi umursayacaklarını çok sanmıyorum. Üniversitemde 5. senemdeyim.(yaş 24) Okulum 1 sene uzadı. Normalde üniversiteyi bitirip bu sene yüksek lisans için Almanya’ya başvuru yapacaktım. 7 dersim kaldı. Bu sene halledebileceğim dersler. Aileme durumu anlattım 1 sene sonra başvuracağımı söyledim. Ne yazık ki okulumun uzadığını öğrenen ailem ve önceki ailem arasına dağlar kadar fark var. Sanki evlerinde kiracıymışım da kirayı 1 hafta geciktirmişim gibi. Ne sorsam ne konuşsam tersliyorlar. Normalde babam kredi kartını verir istediğin gibi harca derdi. Şimdi… Read more »

Anonim
Guest
Anonim

Ben senin yerinde olsam resmi bir işe girmeye çalışmak yerine elden para alabileceğim yevmiyeli ne iş bulsam yapıp, para kazanıp üstümdeki hacze karşı bir şeyler yapardım. Ayrıca ailenin yanında kendini bu duruma düşüren bir insanken Almanya’da kendini çekip çevirebileceğin hususuna bence büyük risk alıyorsun. Ailen maddi olarak yardım edecek herhalde, Euro ile yaşamak şakaya gelmez, bence o topa girmesen iyiydi. O topa girmeden adam olman şart en azından.

Mercurry
Guest
Mercurry

Mahmut abi psikolojik olarak çökmüş durumdayım babamın annemi başka kadınla aldattığını gördüm , sesli dükkan kamerasından izlerken başka bir kadınla görüntülü konuşup buluşma planları yapıyor , üzerini çıkartabilirsin gibisinden konuşuyor annem bunu öğrendi ve ağlama krizine girdi benim de aklımdan çıkmıyor lütfen bir akıl ver bana

Ferhat
Guest
Ferhat

Abi senin hiç ailevi sorun yaşadığın bir dönem oldu mu sen nasıl astın.

Sir H
Guest
Sir H

Mahmut abi babası ağır feminen, beta vs olan ve bundan ızdirap çekmiş ve çeken erkek çocuklarina ne önerirsin ?

sorarsormaz
Guest
sorarsormaz

Mahmut abi selam, 3.sınıf üniversite öğrencisiyim ve ortamlara (gece kulüplerini kastediyorum) yavaş yavaş girmeye başladım. Ailemi çok seviyorum ve aramızdaki ilişki çok iyi ve bu zamana kadar hep çok iyi oldu fakat biraz muhafazakarlar ve bu durumdan oldukça rahatsız oluyor, beni her gün görüntülü/sesli arıyorlar. Yani 21 yaşındayım ve ben de anne babamla konuşmaktan çok keyif alıyorum ama bu durum gerçekten canımı sıkıyor. Benim aileme hesap verebilirliğim artık sıfır olmalı diye düşünüyorum. 21 büyük bir yaş sayılmaz ama artık küçük bir yaş olduğunu da düşünmüyorum. Bu durumda kendimi zincirlere bağlanmış ve hareket alanım kısıtlanmış hissediyorum. Evet şehir dışında eğlenirken bile… Read more »

arke
Guest
arke

mahmut abi selamlar sana sormak istediğim bir şey var. Ben üniversitede yıllardır ailemle ilişkimi kopardım ve zorunluluk harici görüşmüyorum. Tek nedeni kesinlikle bu olmasa da babamın mavi haplı aşırı beta olmasının bunda ciddi etkisi var. (Radikal solcudur kendisi) Yani beni yanlış yetiştirdiği için kendi gibi benide iğdiş ettiği için çok ızdırap çektim. Zaten beta bir babanın olduğu evde huzurda imkansız hergün kavga dövüş vs. Benide çocukken çok döverlerdi. Şimdi sorum şu babası beta olduğu ailesi kendisine iğrenç bir çocukluk sunduğu vs için kırmızı haplandıktan sonra ondan uzaklaşanlar doğru mu yapıyor sen böyle durumlarda ne öneriyorsun ?

Cakirkeyif
Guest
Cakirkeyif

Abi merhaba. Ben büyükşehirlerin birinde ortalama üstü bir maaşla bekar evinde yalnız yaşayan biriydim. Eğlenceli ve mutlu olduğum bir hayatım vardı. 6 Şubat depremleriyle beraber ailem ev, işyeri, ziynet eşyası ve araba dahil bütün birikimini kaybetti ve benim yanıma taşındılar. Tek başıma rahat rahat yaşayan birisiyken şimdi geçirdiğim 1.5 sene tam kaos oldu. Kirayı ve evin tüm giderlerini ben hallediyorum. Babam yaşlı, pek çalışmaya niyeti yok ve sağlığı da el vermiyor çalışma durumuna. Annem ise tüm gün evde ve kontrol manyağı bir kadın. Zorunluluk harici beraber yalamak zulüm. Memlekete geri dönmeyi de düşünmüyorlar. Evimi ayırsam kendi başlarına bir şeyler yapabilmek… Read more »